Najintymniejsze czytanie jako alternatywa dla egzotyzacji w przekładzie tekstu orientalnego

Artykuł analizuje strategie tłumaczenia szeroko docenionej perskiej powieści „Shāzde Ehtejāb” („Książę Ehtejāb”) autorstwa Hushanga Golshiriego na język polski. Wskazując na powszechną w polskiej tradycji przekładów z języków orientalnych tendencję do egzotyzacji i sztucznego zachowywania oryginalnej składni, określaną przez badaczy jako „grzech dosłowności”, autorka bada możliwości tłumaczenia opartego na koncepcji „najintymniejszej lektury” (Spivak), poszukiwaniu narzędzi służących zapewnieniu ekwiwalencji emocjonalnej i empatycznym zaangażowaniu w tekst.

The article examines strategies for translating the widely acclaimed Persian novel "Shāzde Ehtejāb" (Prince Ehtejāb) by Hushang Golshiri into Polish. Pointing to the widespread tendency in Polish translation tradition from Oriental languages towards exoticization and artificial preservation of original syntax, termed by researchers as “the sin of literality”, the author explores the possibilities of a translation based on the concept of “the most intimate act of reading” (Spivak) and the search for means to achieve emotional equivalence and an empathetic engagement with the text.