Timing is everything! : on derivational complexity and multiple workspaces

Under any derivational approach, syntactic computations proceed from more complex to less complex domains. Though such multiple workspaces get to be resolved into a single - matrix - workspace, the issue of timing- i.e. the point when multiple workspaces must resolve to a single derivational space has not been addressed in the literature. I argue that not only the direction, but also the timing of syntactic computations is guided by a more general requirement to reduce the computational complexity and I propose Multiple Workspaces Earliness Hypothesis to address this issue. On the empirical side, the technical apparatus and the analysis I propose allow me to capture the seemingly contradictory binding facts involving locative PPs as well as to treat adjuncts as relation, rather than absolute notions.

W ramach każdej koncepcji derywacyjnej obliczenia składniowe przebiegają w kierunku od domen bardziej do mniej złożonych. Mimo że takie równoległe pola derywacyjne zostają zredukowane do pojedynczego - głównego - pola, to kwestia czasu, tj. momentu, w którym poszczególne pola derywacyjne muszą ulec redukcji do jednej przestrzeni derywacyjnej, nie była dotąd przedmiotem badań w literaturze. Artykuł przedstawia argumenty za tym, że nie tylko kierunek, ale również rozplanowanie operacji składniowych w czasie determinowane są przez bardziej ogólny wymóg redukcji złożoności derywacyjnej. W tym celu sformułowana zostaje hipoteza o wczesności równoległych pól derywacyjnych. Z empirycznego punktu widzenia, aparat pojęciowy i analiza zaproponowana z artykule pozwalają na uchwycenie pozornie sprzecznych faktów dotyczących anaforycznego wiązania miejscownikowych fraz przyimkowych oraz na potraktowanie opcjonalnych składników frazowych jako relacji, a nie pojęć absolutnych.