Występowanie patogenów grzyba Phoma medicaginis var. pinodella (Jones) Boerema w rejonie olsztyńskim

The causal agents of leaves and pods spot-pot of peas and field peas in the Olsztyn district was the fungus Phoma medicaginis var. pinodella. Investigated isolates of P. medicaginis var. pinodella differed by macroscopic and microscopic features. From diseases leaves and pods of peas and field peas obtained also saprophytic fungi among which Alternaría altérnala, Botrytis cinerea, Cladosporium cladosporioides, Epicoccum purpurascens, Stemphylium botryosum, Sordaria fimicola and mycelia sterilia were dominated. In the study on the identification and distribution of pathotypes of P. medicaginis var. pinodella six pathotypes were identified among which pathotype 3 were dominated. The identified pathotypes differed by macroscopic and microscopic features.

Z nekrotycznych plam na liściach i strąkach grochu oraz peluszki oprócz głównego sprawcy zgorzelowej plamistości P. medicaginis var. pinodella, licznie wyosobniono również grzyby saprofityczne, a szczególnie gatunki: Alternaría altérnala, Botrytis cinerea, Cladosporium cladosporioides, Epicoccum purpurascens, Stemphylium botryosum, Sordaria fimicola oraz grzybnie nie owocujące. Stwierdzono różnice liczbowe i gatunkowe w mikoflorze zasiedlającej nekrozy na liściach i strąkach grochu oraz zasiedlającej porażone rośliny peluszki. Przez wszystkie lata badań z nekroz na liściach wyosobniono więcej gatunków grzybów saprofitycznych w porównaniu ze strąkami grochu i peluszki. Badane kultury grzyba P. medicaginis var. pinodella różniły się cechami makro i mikroskopowymi w zależności od podłoża i pochodzenia. Patogeniczny gatunek grzyba P. medicaginis var. pinodella jest zróżnicowany biologicznie na sześć patotypów. Groch jak i peluszka w latach badań 1976-1978 porażane były głównie przez patotypy 1,2 i 3 o niższej agresywności. Wirulentne patotypy 4,5 i 6 P. medicaginis var. pinodella oznaczono tylko wśród izolatów wyosobnionych z porażonych roślin grochu i peluszki pochodzących z monokultury i z poletka testowego, corocznie sztucznie zakażanego materiałem infekcyjnym. Badane patotypy P. medicaginis var. pinodella różniły się cechami makro i mikroskopowymi (liniowym przyrostem grzybni wegetatywnej, intensywnością zarodnikowania oraz wymiarami piknidiów i zarodników konidialnych).