Morphological and histological changes of celeriac [Apium graveolens L. var. rapaceum (Mill.) Gaud.] as effect of improperuse of herbicides

The studies were conducted in 2010–2011 at the Research Institute of Horticulture in Skierniewice. The aim of the research was to determine the nature and degree of damages and histological changes in celeriac caused by herbicides that are not recommended for application in this crop, such as: bromoxynil, clopyralid, fluroxypyr, MCPA and tribenuron methyl. The herbicides were applied 2–3 weeks after transplanting in the field experiments and in the greenhouse tests at 3–4 leaves stage of celeriac. The herbicides were used at the maximum recommended doses allowed in cultivation of other plant species or reduced to 10 and 2%. Phytotoxicity of herbicides to celeriac was determined during the experiments. The height and biomass of celeriac leaves were measured in the greenhouse tests. Plant material, which had been collected from the experiments, was subjected to macroscopic observation regarding morphological changes of leaves, and microscope evaluation of damages caused to leaf tissues. It has been proved that the examined herbicides can cause damages to celeriac and degree of damages depends on herbicide dose. Clopyralid, fluroxypyr and tribenuron methyl used at the highest doses caused higher crop damages than bromoxynil and MCPA. The symptoms were also observed during histological analysis. High damages of above ground parts of celeriac decreased yields in particular after application of tribenuron methyl and fluroxypyr.

W latach 2010–2011, w Instytucie Ogrodnictwa w Skierniewicach prowadzono badania nad określeniem rodzaju i stopnia uszkodzeń roślin selera korzeniowego po zastosowaniu herbicydów, niezalecanych w uprawie tego gatunku. Badano wpływ herbicydów zawierających następujące substancje czynne: bromoksynil, chlopyralid, fluroksypyr, MCPA oraz tribenuron metylowy. W doświadczeniach polowych herbicydy stosowano 2–3 tygodnie po sadzeniu rozsady selera, a w testach szklarniowych w fazie 3–4 liści badanych roślin. Stosowano herbicydy w dawkach maksymalnych, zalecanych dla innych gatunków roślin oraz w dawkach obniżonych do 10 i 2%. Zmiany morfologiczne roślin selera określono na podstawie makroskopowej oceny fitotoksyczności zastosowanych herbicydów i mikroskopowych analiz uszkodzeń tkanek liści. W doświadczeniach szklarniowych notowano też wysokość i świeżą masę części nadziemnych testowanych roślin selera. Wykazano, że badane herbicydy powodują uszkodzenia tkanek roślin selera, a stopień tych uszkodzeń zależy od ilości użytego środka. Chlopyralid, fluroksypyr i tribenuron metylowy, użyte w najwyższych dawkach, powodowały znacznie silniejsze uszkodzenia badanych roślin niż bromoksynil i MCPA. Duże uszkodzenia tkanek części nadziemnych roślin selera wpływały na obniżenie plonów, szczególnie po zastosowaniu tribenuronu metylowego i fluroksypyru.