Przeglad metod stosowanych w analizie antyoksydacyjnych wyciagow roslinnych

Wolne rodniki są wysoce reaktywnymi i niebezpiecznymi cząstkami, którym ostatnio przypisuje się kluczową rolę w patogenezie tzw. chorób cywilizacyjnych. Ich wszechobecność powoduje, że żyjemy w chronicznym stresie oksydacyjnym, który jest przyczyną przeciążenia i nieskuteczności naturalnych systemów obronnych organizmów. Wtórne metabolity roślinne obecne w diecie i ekstraktach z roślin leczniczych często wykazują silne właściwości antyoksydacyjne. Istnieje szereg metod pomiaru tej aktywności. Najbardziej rozpowszechnione jest stosowanie tzw. metod in vitro (np. DPPH, ABT S, F-C, DMPD). Artykuł dokonuje przeglądu tych metod oraz zwraca uwagę na potrzebę ich standaryzacji.

Free radicals are highly reactive and dangerous species that can cause a wide spectrum of cell damage. The organisms possess an antioxidant defense which helps to keep oxidative- antioxidative balance. Chronic oxidative stress is responsible for some diseases (e.g. diabetes, arteriosclerosis) development. A great number of medicinal plants contain compounds which are potential antioxidants. Free radical scavenging activity of plant extracts is determined by using different techniques. The most common are in vitro methods (e.g. DPPH, ABT S, F-C, DMPD) but in vivo assays are also known. Although an increasing interest in the studies on antioxidant activity is observed, there is no standardization of most analytical methods.