Wplyw wydzielin korzeniowych roznych roslin uprawnych na sklad populacji bakterii i grzybow ze szczegolnym uwzglednieniem grzybow patogenicznych przezywajacych w glebie

The purpose of the studies conducted in the years 1996 - 1998 was to determine the composition of bacteria and fungi populations in the rhizosphere of winter wheat, spring wheat, soybean and potato, and in non-rhizosphere soil. Besides, the effect of root exudates of these plants on the formation of pathogenic fungi communities was established. The microbiological analysis showed that the greatest total number of bacteria was found in the rhizospheres of potato and soybean, and the lowest number in non-rhizosphere soil. The smallest total number of fungi was found in the rhizosphere of winter wheat, and the largest in the rhizosphere of soybean. Pathogenic fungi dominated in the rhizospheres of soybean and potato, while non-rhizosphere soil was the poorest in these microorganisms. Among the pathogenic fungi, Fusarium oxysporum, F. culmorum and F. solani were most frequently isolated. Soybean roots exudated the greatest amount of aminoacids, and acidie aminoacids, which have a positive effect on the development of phytopathogens, dominated in their content. On the other hand, the best quantitative and qualitative composition of aminoacids was found out in the root exudates of winter wheat, since they contained big amounts of alkaline and aromatic aminoacids.

Celem badań przeprowadzonych w latach 1996-1998 było określenie składu populacji bakterii i grzybów w ryzosferze pszenicy ozimej i jarej, soi, ziemniaka oraz w glebie pozaryzosferowej. Ponadto określono wpływ wydzielin korzeniowych tych roślin na kształtowanie się zbiorowisk grzybów patogenicznych. Analiza mikrobiologiczna wykazała, że najwięcej bakterii ogółem wystąpiło w ryzosferze ziemniaka oraz soi, najmniej zaś w glebie pozaryzosferowej. Najmniej grzybów ogółem było w ryzosferze pszenicy ozimej, a najwięcej w ryzosferze soi. Grzyby patogeniczne dominowały w ryzosferze soi i ziemniaka, a najuboższa w te mikroorganizmy była gleba pozaryzosferowa. Spośród grzybów patogenicznych najczęściej wyosabniano Fusarium oxysporum, F. culmoruni i F. solemi. Korzenie soi wydzielały największą ilość aminokwasów, przy czym w ich składzie dominowały aminokwasy kwaśne uznane za korzystnie wpływające na rozwój fitopatogenów. Natomiast najbardziej właściwy skład ilościowy i jakościowy aminokwasów wystąpił w wydzielinach korzeni pszenicy ozimej, bowiem zawierały one duże ilości aminokwasów zasadowych i aromatycznych.