Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Outbreaks and natural viral epizootics of the satin moth Leucoma salicis L. [Lepidoptera: Lymantriidae]

Tytuł:
Outbreaks and natural viral epizootics of the satin moth Leucoma salicis L. [Lepidoptera: Lymantriidae]
Gradacje i naturalne epizoocje wirusowe bialki wierzbowki Leucoma salicis L. [Lepidoptera: Lymantriidae]
Autorzy:
Ziemnicka J
Tematy:
plant protection
outbreak
satin moth
Leucoma salicis
Lepidoptera
Lymantriidae
epizootic disease
fungi
bacteria
parasitoid
cypovirus
nucleopolyhedrovirus
Język:
angielski
Dostawca treści:
AGRO
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
Long standing systematic observations on Leucoma salicis populations revealed numerous occurrences of outbreaks and natural viral epizootics. Number of insects appearing in outbreaks at peak density ranged from 450 to 3250 on 10 examined poplar trees (up to 2 m height). Abundance of virus within population of such a high density increased along with an increase of insect population. Populations with high density and high level of nucleopolyhedrovirus (LesaMNPV) and cypovirus did not last long and collapsed suddenly. Outbreaks of the satin moth were favored by warm and humid conditions while warm and dry spring, summer months were conducive to viral epizootic. Most outbreaks happened in the years with mean temperatures of spring and summer months above 15°C and 50-60% RH while, most epizootics were recorded at similar temperature conditions but lower RH, i.e. 40-50%.

Podczas wieloletnich badań populacji białki wierzbówki Leucoma salicis stwierdzono występowanie licznych ognisk gradacyjnych i naturalnych epizoocji wirusowych. Liczba owadów w ogniskach gradacyjnych w fazie kulminacji wyniosła od 450 do 3250 na 10 topolach doświadczalnych (do 2 m wysokości pnia). Poziom wirusów w populacjach o takim zagęszczeniu rósł wraz ze wzrostem liczebności owadów. Gwałtownemu załamaniu ulegały populacje silnie zagęszczone o wysokim poziomie nukleopoliedrowirusa i cypowirusa. Gradacjom białki sprzyjały ciepłe i wilgotne, natomiast epizoocjom wirusowym ciepłe i suche miesiące wiosenno-letnie. Większość kulminacji gradacyjnych miała miejsce w latach o średnich temperaturach miesięcy wiosenno-letnich wyższych od 15°C i przy 50-60% średniej wilgotności względnej powietrza. Większość kulminacji epizootycznych występowało w warunkach o podobnej temperaturze lecz niższej wilgotności względnej powietrza (40-50%).

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies