Synchronisation of the autumn mass migration of passerines: a case of Robins Erithacus rubecula

The pattern of autumn migration of the Robin was studied through an analysis of daily dynamics for the birds caught in the years 1984-1997 at four ringing stations (two on the Baltic coast and two in inland Poland). In a given year, migration dynamics was found to be distinctly similar at all stations. It showed conspicuous consistence (± 2 days) in the dates with peak numbers. This could be explained by assuming that Robins take off at the same time across a large breeding ground, and arrive almost simultaneously at stopover sites located over extensive areas. Moreover, migration dynamics from year to year at a given station was also remarkably similar, though this phenomenon was more distinct at the inland stations than at the coastal ones. Day-to-day fluctuations in numbers were on an average the highest at the coastal station most exposed to variable weather, the lowest at the inland stations, and intermediate at the more "sheltered" of the coastal station. The paper discusses the extent to which such results can reflect the influence of weather conditions on passage, or else a precise internal (physiological and genetic) mechanism responsible for the timing of migration.

Na podstawie dziennych dynamik chwytania rudzika z lat 1984-1997 analizowano synchronizację jesiennego przelotu tego gatunku na czterech stacjach obrączkowania — dwu usytuowanych na wybrzeżu Bałtyku (Mierzeja Wiślana, Bukowo- Kopań) i dwu w centralnej Polsce (Wilga, Brzumin) (Fig. 1). Stwierdzono, że w danym roku dynamika przelotu jest silnie i w sposób nieprzypadkowy zsynchronizowana między wszystkimi sta-cjami (Tab. 3). Dni najintensywniejszego przelotu rudzików (lokalne maksima dynamik) pokrywały się we wszystkich stacjach na ogół z dokładnością do 2 dni, a często przypadały na tą samą datę (Fig. 2 i 3). Wyniki te wskazują, że rudziki startują z obszarów lęgowych i przybywają na miejsca odpoczynku jednocześnie na dużych obszarach. Co więcej, dynamiki migracji w danej stacji były również nieprzypadkowo podobne w kolejnych latach (Fig. 5), a podobieństwo to było większe w stacjach śródlądowych, niż w tych położonych na wybrzeżu Bałtyku (Tab. 4). W stacjach śródlądowych zanotowano również najmniejsze wahania liczebności ptaków z dnia na dzień, podczas gdy w najbardziej eksponowanej na oddziaływanie morskiej pogody stacji Bukowo-Kopań, zmiany te były gwałtowne (Tab. 5). W pracy przedyskutowano czy zaobserwowana synchronizacja może być odzwierciedleniem wpływu pogody, która podobnie oddziałuje na migrację ptaków na dużych obszarach (hipoteza zewnętrznej regulacji synchronizującej), czy raczej jest odbiciem precyzyjnego zegara wewnętrznego, który uruchamia wędrówkę ptaków na dużych obszarach w tym samym czasie (hipoteza precyzyjnej regulacji wewnętrznej). Wydaje się, że zaobserwowane fakty lepiej tłumaczy druga hipoteza.