Syntetyczne regulatory wzrostu Mival i Moddus 250 ME w uprawie ziemniaka. Część III. Wpływ regulatorów wzrostu na ciemnienie miąższu bulw surowych i gotowanych

Wyniki badań oparto na doświadczeniu polowym przeprowadzonym w Parczewie w latach 1993–1995 na glebie o składzie piasku gliniastego lekkiego. Eksperyment założono metodą losowanych podbloków, w 3 powtórzeniach. Czynnikami I rzędu były regulatory wzrostu: Mival — w stężeniu 0,05%; Moddus 250 ME — w stężeniu 0,2%; obiekt kontrolny z wodą destylowaną. Czynnik II rzędu stanowiły terminy stosowania regulatorów wzrostu: przed sadzeniem i przed kwitnieniem. Czynnikiem III rzędu było 5 odmian ziemniaka: Drop (bardzo wczesna), Perkoz (wczesna), Irga (średnio wczesna), Grot (średnio późna), Elba (późna). Nawożenie mineralne i organiczne było na stałym poziomie w ilości: 100 kg N, 100 kg P2O5, 150 kg K2O i 250 dt.ha-1 obornika. Wyniki badań wskazywały na większe ciemnienie części stolonowej niż wierzchołkowej bulw. Odmiany ziemniaka różnie reagowały na wniesione regulatory wzrostu.

The study results were based on a field experiment carried out in Parczew in the years 1993–1995 on a soil of light loamy sand composition. The experiment was designed as sub-blocks, with three replications. Sub-blocks of the first class were growth regulators: Mival — in concentration 0,05%; Moddus 250 ME — in concentration 0,2% and distilled water as control; the second class sub-blocs were made by two dates of application of the growth regulators: before planting and before flowering; the third class sub-blocs were composed of five potato cultivars: Drop (very early), Perkoz (early), Irga (middle early), Grot (middle late), Elba (late). Full manuring and uniform mineral fertilization was applied in the amounts: 100 kg N, 100 kg P2O5, 150 kg K2O and 250 dt.ha-1 farm manure. The investigation revealed a more intense darkening in the stolon part than in the apical part of a tuber. The examined varieties responded differently to the growth regulators application.