Wplyw fenyloalaniny i siarczanu wanadylu na zawartosc paklitakselu i 10-deacetylobakkatyny III w kalusie Taxus cuspidata Sieb. et Zucc.

W pracy zbadano wpływ fenyloalaniny i siarczanu wanadylu na zawartość paklitakselu i 10- deacetylobakkatyny III w tkance kalusowej Taxus cuspidata, stosując metodę HPLC. Fenyloalanina i siarczan wanadylu mają większy wpływ na wytwarzanie paklitakselu w kalusie Taxus cuspidata niż na tworzenie się 10-deacetylobakkatyny III. Ilość 10-DAB III zwiększała się jedynie w kalusie rosnącym przez 3 dni na pożywce z siarczanem wanadylu. Zawartość paklitakselu zmieniała się zależnie od czasu działania związków od 3,32 µg/g s.m. (pod wpływem działania siarczanu wanadylu przez 3 dni) do 56,49 µg/g s.m. (pod wpływem fenyloalaniny działającej 6 dni). Kontrola w tym samym czasie wahała się od 0 do 27,52 µg/g s.m. Zawartość 10-DAB III wzrastała od 143,14 µg/g s.m. (pod wpływem fenyloalaniny przez 3 dni) do 302,90 µg/g s.m. (po fenyloalaninie w hodowli przez 12 dni). W kontroli ilość 10-DAB III zależnie od czasu hodowli zmieniała się od 132,30 µg/g s.m. do 288,18 µg/g s.m.

In the work an effect of phenylalanine and vanadyl sulfate on paclitaxel and 10-DAB III accumulation in callus of Taxus cuspidata were examined using HPLC method. Phenylalanine and vanadyl sulfate had a bigger influence on paclitaxel accumulation that on 10-deacetylbaccatin III accumulation. The content was changing depending on the effect of substances from 3.32 µg/g dry wt (after adding vanadyl sulfate to the medium for 3 days) to 56.49 µg/g dry wt (after adding phenylalanine for 6 days). Controls in this period of time varied from 0 to 27.52 µg/g dry wt. The contents of 10-deacetylbaccatin III increased from 143.14 µg/g dry wt (affected by phenylalanine over the period of 3 days) to 302.90 µg/g dry wt (after phenylalanine in tissue culture for 12 days). In the controls the content of 10-DAB III depending on the length of tissue culture was changing from 132.30 µg/g dry wt to 288.18 µg/g dry wt.