Efektywność plonotwórcza nawozów wieloskładnikowych w uprawie buraka cukrowego

W latach 1999–2001 w Wielkopolsce, prowadzono badania, których celem było określenie efektywności plonotwórczej trzech nawozów wieloskładnikowych: mieszaniny nawozowej (0–12–20), nawozu mieszanego — blending (6–16–26) i nawozu kompleksowego — amofos (6–20–30). Na każdym obiekcie dodatkowo stosowano azot w formie saletrzaku i saletry amonowej. Dawki nawozów zbilansowano, tak aby ilości N, P i K wynosiły odpowiednio: 150 kg N/ha, 60 kg P2O5/ha i 100 kg K2O/ha. Stwierdzono, że plon korzeni i cukru w pierwszej kolejności kształtowany był przez warunki meteorologiczne, a rodzaj zastosowanego nawozu wieloskładnikowego okazał się czynnikiem drugorzędnym. Spośród testowanych nawozów wieloskładnikowych największe działanie plonotwórcze wykazał nawóz o składzie 0–12–20, co wiązać można z obecnością siarki w superfosfacie prostym, użytym w procesie produkcji. Zastosowanie tego nawozu umożliwiło uzyskanie wysokiej jakości technologicznej korzeni buraków cukrowych. Rodzaj nawozu wieloskładnikowego w największym stopniu wpływał na zawartość N alfa-aminowego i K w miazdze korzeniowej, a w dalszej kolejności na polaryzację. Znaczenie melasotworów w kształtowaniu plonu cukru technologicznego zmniejszało się w kierunku: K > Na > N alfa-aminowy.

Three-year (1999–2001) field experiments were carried out in Wielkopolska region (Poland) in order to determine the yielding efficiency of three multicomponent fertilizers, namely: fertilizer mixture (0–12–20), mixed fertilizer — blending (6–16–26) and complex fertilizer (6–20–30). Fertilizer rates were properly balanced for the N, P and K as follows: 150 kg N/ha (in ammonium-calcium saltpeter form), 60 kg P2O5/ha and 100 kg K2O/ha, respectively. It was found that root yield and sugar yield were strongly influenced by weather conditions, whereas the application of multicomponent fertilizers was observed to be secondary factor in sugar beet production. The overall analysis of the tested NPK fertilizers revealed that the highest yielding efficiency resulted from the application of the 0–12–20 fertilizer mixture. Such effect can be attributed to the occurrence of sulfur in simple superphosphate. The application of this fertilizer allowed to reach a high technological quality of sugar beet roots. Fertilizer type influenced more content of the amino-alpha N and K in the root pulp and to a lesser extent the sugar content. The significance of molasses-forming elements in the technological sugar yield formation decreased accordingly: K > Na > amino-alpha N.