Przewlekle choroby niezakazne i metody ich prewencji. Realizacja strategii WHO 'Global strategy on diet, physical activity and health' w Polsce

Niedożywienie szpitalne występuje powszechnie i dotyczy większości chorych leczonych w szpitalach. Pogorszenie, i tak już upośledzonego w następstwie choroby, stanu odżywienia ma negatywny wpływ na wyniki leczenia: zwiększa częstość powikłań, śmiertelność, czas pobytu w szpitalu i koszty. Dlatego Rada Europy w roku 1999 powołała Komitet Ekspertów w celu zebrania informacji o żywieniu w szpitalach w Europie. Zdaniem ekspertów, głównymi przyczynami niedożywienia szpitalnego są: brak ściśle zdefiniowanej odpowiedzialności, brak wiedzy personelu, brak wpływu pacjentów, brak współpracy pomiędzy grupami pracowników szpitala, brak zainteresowania administracji.W celu rozwiązania problemu niedożywienia szpitalnego konieczne jest zespołowe działanie z udziałem krajowych autorytetów, wszystkich członków zespołów odpowiedzialnych za opiekę żywieniową i administracji.