Effect of different tree training systems on growth and yielding of two apple cultivars

Experiment with different training systems of apple trees 'Śampion' and 'Topaz' grafted on M.26 rootstock was established in the Experimental Orchard at the Agricultural and Pomicultural Experimental Farm in Przybroda near Poznań, belonging to Department of Pomology, University of Life Sciences in Poznań Maiden apple trees were planted in the spring 2002 at two densities: 3.5 x 2.0 m (1428 trees ha-1) and 3.5 x 1.0 m (2857 trees ha-1). Depending on the spacing of the trees, nine different tree trainings were applied. Trees of both cultivars planted most densely were trained in the following forms: V from Güttingen, Hytec, spindle, axis and spindle form from Bodensee Lake. Trees planted at the wider spacing had the following forms: double spindle, Drylling and Mikado. Each training system had 4 replications (five trees in each replication). Comparison of apple tree training system has shown that the growth and yield of trees depends more on the genetic traits whereas tree form changes the orchard architecture. Observations confirm the high values of the Drylling and Mikado crown forms, which require a moderate labour input for their formation and maintenance during fruiting time.

Gęstość sadzenia drzew, ich rozmieszczenie, wysokość, rozpiętość i kształt koron stanowią architekturę sadu. Obok rozpowszechnionej oceny korony wrzecionowej, ocenia się przydatność do produkcji innych form koron. Doświadczenie ze zróżnicowanymi formami koron drzew owocowych na jabłoniach odmian 'Szampion' i 'Topaz' na podkładce M.26 zostało założone w sadzie doświadczalnym Katedry Sadownictwa Akademii Rolniczej w Poznaniu na terenie Rolniczo-Sadowniczego Gospodarstwa Do świadczalnego w Przybrodzie koło Poznania. Jednoroczne okulanty posadzono wiosną 2002 roku w dwóch rozstawach 3,5 x 2,0 m (1428 drzew na ha) i 3,5 x 1,0 m (2857 drzew na ha). Kombinacje miafy cztery powtórzenia po pięć drzew w każdym. Łącznie wykonano obserwacje na 360 drzewach, to jest 9 kombinacji x 4 powtórzenia x 5 drzew. W sadzie w zależności od zastosowanej rozstawy wprowadzono dziewięć form koron. Drzewa obu odmian posadzone w mniejszej rozstawie byfy prowadzone w następujących formach koron: V z Güttingen, Hytec, wrzecionowa, osiowa i osiowa znad jeziora Bodeńskiego, natomiast posadzone w większej rozstawie w formach: prawie naturalnej, podwójnego wrzeciona, Drylling i Mikado. W doświadczeniu badano obfitość kwitnienia, wielkość i jakość plonu, wzrost drzew oraz zdolno ść przechowalniczą owoców. Jakość owoców oceniono na podstawie ich masy, wielkości, wybarwienia, j ędrności oraz zawartości ekstraktu, a wzrost drzew na podstawie pomiaru średnicy pni. Ocena przydatno ści form koron dla drzew odmian jabłoni wykazała, że wzrost i plon jest bardziej zależny od cech genetycznych odmiany, natomiast forma korony zmienia architekturę sadu i wpływa na poprawę jako ści owoców. Obserwacje potwierdzaj ą duże walory korony wrzecionowej, która wymaga umiarkowanego nakładu pracy na jej wyprowadzenie i następnie utrzymanie w sadzie owocującym.