Qualitative and quantitative changes of green algae with relation to physicochemical water parameters in the urban Lake Jeziorak Maly

Phytoplankton in the littoral and pelagial zone of the urban Lake Jeziorak Mały were studied between April and October of 2002, 2003 and 2005. The relation between the abundance and biomass of green algae and selected physiochemical water parameters, species diversity and dominants in the total abundance and biomass of green algae were analyzed. The statistically significant relationships was noted between water temperature, oxygen content, total nitrogen and the biomass of green algae at the coefficient of multiple correlation R = 0.4722. Increased the abundance and biomass of green algae were followed by a decrease in water temperature and increase in oxygen content and total nitrogen concentration during their growth in a temperature range of 10.0℃ to 18.8℃. The maximum biomass of green algae was noted in September and the maximum their abundance in October at the highest total nitrogen concentration. In the case of abundance, dominated taxa typical of plankton (Micratinium pusillum, Chlamydomonas spp., Golenkinia radiata, Golenkiniopsis sp., Koliella variabilis and Monoraphidium concortum) and biomass one – filamentous forms as a component of plant periphyton (Spirogyra sp., Stigeoclonium sp. and Ulothrix tenuissima).

Badania fitoplanktonu prowadzono w strefie brzegowej i pelagialu śródmiejskiego jeziora Jeziorak Mały w sezonie od kwietnia do października w latach 2002, 2003 i 2005. Analizowano relacje między liczebnością i biomasą zielenic a wybranymi parametrami fizyczno-chemicznymi wody. Badano różnorodność gatunkową oraz dominanty w ogólnej liczebności i biomasie zielenic. Stwierdzono istotny statystycznie związek między temperaturą wody, zawartością tlenu i azotu ogólnego a biomasą zielenic, gdy współczynnik korelacji wielokrotnej R = 0,4722. W okresie rozwoju zielenic, w temperaturze wody od 10,0 do 18,8℃, wzrost liczebności i biomasy tych glonów następował wraz z obniżaniem się temperatury wody, wzrostem natlenienia i zawartości azotu ogólnego. Maksimum biomasy zielenic odnotowano we wrześniu, a liczebności – w październiku, gdy zawartość azotu ogólnego była najwyższa. Najwięcej było taksonów typowo planktonowych (Micratinium pusillum, Chlamydomonas spp., Golenkinia radiata, Golenkiniopsis sp., Koliella variabilis i Monoraphidium concortum), a największą biomasę miały formy nitkowate wchodzące w skład peryfitonu roślinnego (Spirogyra sp., Stigeoclonium sp. i Ulothrix tenuissima).