Possibilities of growth and development suppression of Seimatosporium hypericinum [Ces.] Sutton on artificial media and Hypericum perforatum L.

Biological activity of chitosan in the form of a microcrystalline gel and of a hydrogel, as well as the activity of grapefruit extract were evaluated in vitro by means of measuring the growth inhibition and formation of morphological structures of four isolates of Seimatospo- rium hypericinum, obtained from leaves and stems of St. John's wort (Hypericum perforatum). In addition, the effect of acybenzolar S-methyl was tested in climatic chamber conditions, when plants inoculated by S. hypericinum were protected. The studies carried out in vitro showed that both chitosan and grapefruit extract inhibited growth of pathogen colonies significantly. The studies confirmed the protective effect of chitosan, grapefruit extract and acybenzolar S-methyl in the case of St. John's wort plants inoculated by S. hypericinum. Chitosan and grapefruit extract proved to be the most effective when used preventively.

W warunkach in vitro badano wpływ chitozanu w postaci mikrokrystalicznego żelu i formy żelopodobnej oraz wyciągu z grejpfruta na wzrost i tworzenie struktur morfologicznych czterech izolatów Seimatosporium hypericinum, uzyskanych z liści i łodyg dziurawca zwyc­zajnego z objawami nekrozy. Ponadto w komorze klimatyzacyjnej testowano skuteczność ochronnego oddziaływania tych biopreparatów oraz acybenzolaru S-metylu na dziurawiec zwyczajny inokulowany S. hypericinum. W doświadczeniu in vitro każdą formę chitozanu testowano w trzech stężeniach - 1000, 500 i 250¡jg s.a./cm3 - przy zastosowaniu pożywki maltozowej o zmniejszonej o połowę ilości maltozy na 1 1, natomiast wyciąg z grejpfruta testowano w stężeniach 990, 660, 330 i 165 jug s.a./cm3 przy użyciu pożywki PDA. Dla każdej formy chitozanu i wyciągu z grejpfruta w badanych stężeniach, traktowanych jako obiekt, oraz jednego izolatu grzyba badania powtórzono czterokrotnie. Kolonie grzyba wzrastające w szalkach z pożywką maltozową lub PDA bez biopreparatów były materiałem kontrolnym. Po czterech i ośmiu dniach dokonywano pomiaru średnicy kolonii patógena wzrastających w obecności biopreparatów oraz kolonii kontrolnych, po czym obliczano procent zahamowania wzrostu grzyba w obecności chitozanu i wyciągu z grejpfruta w sto­sunku do kolonii kontrolnych. W warunkach in vivo chitozan testowano w stężeniu lOOOjug s.a./cm3, wyciąg z grejpfruta w stężeniu 330/Jg s.aVcm3, a acybenzolar S-metylu w stężeniu 250 /Jg s.aycm3. Dla każdej formy chitozanu oraz wyciągu z grejpfruta uwzględniono dwie kombinacje, stosując biopreparaty do oprysku roślin 24 godziny przed inokulacją i 24 godziny po inokulacji. W wypadku acybenzolaru S-metylu pierwszy oprysk roślin wykona­no osiem dni przed inokulacją roślin i powtórnie dzień po inokulacji. Przeprowadzone badania in vitro wykazały, że średnica cztero- i ośmiodniowych kolonii poszczególnych izolatów S. hypericinum wzrastających na podłożu z chitozanem oraz wyciągiem z grejp­fruta, niezależnie od formy i stężenia badanego biopreparatu, była znacząco mniejsza niż średnica kolonii kontrolnych. Zaobserwowano ponadto negatywne zmiany makroskopow­ego wyglądu kolonii i budowy struktur morfologicznych badanych izolatów S. hypericinum wzrastających w obecności testowanych biopreparatów. Podczas badania ochronnego działania chitozanu, wyciągu z grejpfruta oraz acybenzolaru S-metylu na dziurawiec zwyc­zajny inokulowany S. hypericinum najefektywniejszymi okazały się chitozan oraz wyciąg z grejpfruta, stosowane profilaktycznie.