Charakterystyka ekologiczna siedlisk polnych wojewodztwa krakowskiego przy zastosowaniu autekologicznej metody Ellenberga. Czesc I. Charakterystyka mezoregionow

Twelve physiographic regions, determined in Kraków province, were analysed using 1398 Braun- Blanquet phytosociological surveys of grain and root crops. The evaluation was made according to the Ellenberg method in which, weeds were considered to be indices of thermal (T), humidity (W), soil reaction (R), nitrogen content (N), and soil biological activity (G) conditions. The method proved to be useful to demonstrate differences between studied mesoregions.

W pracy wykorzystano zbiorowiska chwastów do oceny siedlisk polnych 12 mezoregionów znajdujących się na obszarze województwa krakowskiego. Posłużono się metodą Ellenberga, umożliwiającą ocenę warunków termicznych (T), wilgotnościowych (W), odczynu (R), zasobności w azot (N) oraz aktywności biologicznej gleby (G). Podstawą opracowania było 1398 zdjęć fitosocjologicznych wykonanych w uprawach zbóż i roślin okopowych. Metoda Ellenberga zastosowana do oceny siedlisk polnych w zróżnicowanych warunkach geologiczno-topograficznych okazała się przydatna i pozwoliła wyznaczyć obszary o najkorzystniejszych (Wyżyna Miechowska, Płaskowyż Proszowicki) i najgorszych warunkach (Rów Krzeszowicki, Grzbiet Tenczyński, Brama Krakowska i Podgórze Bocheńskie). Za pośrednie uznano siedliska położone na terenie Pogórzy i Beskidów oraz na Wyżynie Olkuskiej.