Wpływ nawożenia potasem i magnezem na właściwości fizykochemiczne gleby i plonowanie roślin

W doświadczeniu polowym założonym na glinie lekkiej pylastej o zawartości 10.4 mg K-wymiennego i 8 mg Mg-wymiennego na lOOg gleby otrzymano niską reakcję plonotwórczą na nawożenie potasem i jej brak na nawożenie magnezem. Już najniższa zastosowana dawka soli potasowej, która w uprawie rzepaku wynosiła 100 kg K, pszenicy 42 kg K i buraków cukrowych 33 kg K/ha okazała się wystarczająca dla optymalnego plonowania roślin. Nawożenie potasem spowodowało wzrost zawartości K wymiennego w glebie. Nie nastąpiło natomiast zwiększenie koncentracji Mg wymiennego w wyniku nawożenia MgSO4, na obiektach zaś bez magnezu zawartość tego pierwiastka obniżyła się średnio o 1.4 mg Mg/lOOg gleby po trzech latach uprawy.

In the field tiral carried out on loam soil (contents of exchangeable K and Mg in 100 g of the soil were respectively 10.4 and 8 mg) no yield increase was noted in the case of potassium ferilization. The lowest rates of potassium (100, 42 and 33 kg/ha for rape, wheat and sugar beet, respectively) appeared to be sufficient for obtaining the optimal yields. The K fertilization caused the increase of the concentration of exchangeable potassium. No changes in exchangeable magnesium content after applying of magnesium sulphate was found but on the plots not fertilized with magnesium the decrease of exchangeable Mg (by 1.4 mg Mg per 100 g of soil on the average) was noted after three growing seasons.