Plon i jakość buraka cukrowego w warunkach zróżnicowanego nawożenia organicznego i mineralnego

W badaniach przeprowadzonych w latach 1992-1996 określono wpływ nawożenia organicznego (obornikiem, resztkami pożniwnymi i całą masą międzyplonów wsiewek) oraz mineralnego (0, 400, 600 kg NPK·ha-1) na wschody, obsadę, plony i jakość korzeni buraka cukrowego. Największy plon korzeni i liści otrzymano z kombinacji nawożonej całą masą lucerny chmielowej, a także mieszanką lucerny chmielowej z życicą wielokwiatową, natomiast cukru technologicznego – z obiektu nawożonego całą masą mieszanki lucerny chmielowej z życicą wielokwiatową, jak i obornikiem. Zwiększone nawożenie NPK powodowało wzrost plonu korzeni i liści oraz spadek obsady buraka i jakości korzeni. Nawożenie buraka cukrowego 400 kg NPK·ha-1 oddziaływało najkorzystniej na jego wschody i plon cukru technologicznego.