Wpływ stopnia rozdrobnienia na efektywność zagęszczania słomy rzepakowej z dodatkiem lepiszcza

Przedstawiono wyniki badań nad określeniem wpływu stopnia rozdrobnienia słomy rzepakowej (dśr od 0,82 do 1,96 mm) i dodatku lepiszcza (od 0 do 2%) na parametry procesu aglomerowania w warunkach modelowych. W szcze­gólności wyznaczono podatność surowca na zagęszczanie oraz jakość uzyskiwanych aglomeratów. Stwierdzono, że w badanym przedziale wraz ze wzrostem średniej wielkości cząstek surowca, zwiększa się zapotrzebowanie energii zagęszczania od wartości 35,8 do 41,45 J·g-1. Jednocześnie zmniejsza się podatność ma­teriału na zagęszczanie (średnio o - 11%). Wykazano, iż stopień zagęszczenia materiału w komorze,jak też aglomeratu, przyjmu­je najwyższe wartości (odpowiednio 24,8 i 12,4) dla materiału o najmniejszym stopniu rozdrobnienia. Zaobserwowano, że 2% dodatek lepiszcza pozwala zredukować stopień rozprężenia aglo­meratu średnio o 7% oraz zwiększyć odporność mechaniczną przeciętnie o 23%.

This study determines the effect of fractionation degree of oilseed rape straw (dśr from 0,82 to 1,96 mm) and the addition of a calcium lignosulphonate binder (from 0 to 20%) on compaction parameters under model conditions. The straw's susceptibility to compaction and the quality of the resulting bri­quettes were analyzed. An increase in average particle size led to an increase in energy demand from 35,8 to 41,45 J·g-l. The coefficient of susceptibility to compaction decreased by -18% on average. The degree of compaction of material and the degree of compaction of agglomerate it accepts the highest values (suit­ably 24,8 and 12,4) for material about the smallest fractionation degree. Observe, that 2% addition of binder permits to reduce the degree of briquette expansion average about 7% as well as to enlarge the mechanical strength of agglomerate about 23% on the average.