Choroba symulatorowa w badaniach kierowców z wykorzystaniem symulatorów jazdy

Symulatory jazdy są narzędziem powszechnie wykorzystywanych w celach zarówno badawczych jak i szkoleniowych. Istnieją jednak pewne ograniczenia w wykorzystaniu symulatorów, jednym z nich jest tzw. choroba symulatorowa (ang. simulation sickness SS), określana jako odmiana choroby lokomocyjnej. Badanie przeprowadzone na potrzeby niniejszej pracy, składało się z dwóch sesji jazdy na symulatorze z godzinnym odstępem czasowym pomiędzy nimi. Pierwsza sesja miała formę adaptacji do środowiska symulacyjnego i miała na celu zapoznanie się z symulatorem i nabranie biegłości w jego obsłudze. Czas trwania pierwszej jazdy na symulatorze wynosił około 10 minut. Druga sesja obejmowała dwa scenariusze trwające łącznie około 12 minut. Podczas całego badania każda z osób czterokrotnie wypełniała kwestionariusz SSQ – przed oraz po każdej sesji jazdy. Nie zostały stwierdzone istotne korelacje pomiędzy wiekiem osoby badanej a nasileniem objawów choroby symulatorowej. Podobne wnioski płyną z zależności pomiędzy płcią a występowaniem choroby symulatorowej. Stwierdzono silne zależności stwierdzono dla korelacji pomiędzy samopoczuciem po pierwszej i po drugiej sesji jazdy na symulatorze. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że kwestionariusz SSQ pozwala monitorować samopoczucie osoby badanej, jednak nie daje możliwość wykluczenia osób podatnych na chorobę symulatorową.

---

Driving simulators are widely used tools to research and drivers training purposes. There are, however, some limitations in the use of them. One of the most important is simulation sickness, defined as a kind of motion sickness. Research conducted for the purpose of the following article consisted of two sessions of driving. The first one was an adaptation session and lasted about 10 minutes. The second one consisted of two scenarios and lasted about 12 minutes. During the research, one fullfilled SSQ questionnaire for four times – before and after each session of driving. No significant correlations were found between age and simulation sickness severity. Similarly between sex and occurrence of simulatior sickness. A strong relation was found between ones feeling after first and after second session of driving. On the basis of conducted research it can be assumed that SSQ is a good tool for monitoring one’s state during research with the use of driving simulator but is barely useful to predict which person is vulnerable to simulation sickness before the first drive. Additionally, a well designed adaptation scenario enable to reject people with simulation sickness from further research.