Automatyczna identyfikacja zakończenia procesu suszenia nasion rzepaku w grubej nieruchomej warstwie

Potwierdzono założenie badawcze o możliwości automatycznej identyfikacji zakończenia niskotemperaturowego procesu suszenia nasion rzepaku w grubej nieruchomej warstwie. Wilgotność nasion w zakresie 6¸12% w warstwie wylotowej dla powietrza suszącego obliczana była na podstawie funkcji przeliczeniowej oraz mierzonych na bieżąco temperatury i wilgotności względnej powietrza w wymienionej warstwie nasion. Jako funkcję przeliczeniową wykorzystano równanie wilgotności równowagowej nasion rzepaku Halseya, zalecane przez normy amerykańskie (ASAE Standards 2000). Wymienione równanie desorpcji zmodyfikowano przez wprowadzenie dodatkowej stałej, której wartość wyznaczono eksperymentalnie. Dokładność zaproponowanej metody identyfikacji zakończenia suszenia jest wystarczająca do zastosowania praktycznego w pożniwnej konserwacji rzepaku.

---

Thesis was proved that automatic identification of the end of near-ambient rapeseed drying in a deep-bed is possible. Wheat moisture content in the range from 7 to 12 [% w.b.] inside an outlet layer of a seeds bed is determined using a transfer function as well as temperature and air relative humidity measured on line in the above layer of grain. Relationship for the equilibrium relative humidity of Halsey modified by implementing constant were used as a transfer function. The method of least-squares was used to find values of implemented constant. Predicted curves were fitted to that obtained in a series of natural experiments. An accuracy of the proposed method of identification the end of near-ambient drying is acceptable in practice, especially in the post-harvest conservation of rapeseed.