Wykorzystanie oprogramowania symulacyjnego do wspomagania doboru nastaw regulatora w sterowniku PLC

Rozwiązując zadanie regulacji, automatyk powinien przede wszystkim sporządzić odpowiedni opis obiektu. Szuka często matematycznego modelu zjawisk w nim zachodzących, tzn. takiego układu zależności, którego rozwiązanie dawałoby wyniki lub prognozy zgodne z obserwacjami. Gdy rozważymy własności statyczne i dynamiczne obiektu, to okaże się, że posiada on określoną wielkość wejściową i wyjściową i może być np. scharakteryzowany transmitancją operatorową, odzwierciedlającą jego pełną charakterystykę dynamiczną. Proces identyfikowania obiektu powinien więc polegać w praktyce na obserwacji zmian sygnału wyjściowego, który jest odpowiedzią obiektu na wymuszenie, np. funkcją skokową podaną na jego wejście. Otrzymany w ten sposób model wystarcza w praktyce do opracowania układu sterowania automatycznego i wyznaczenia nastaw regulatora znajdującego się w pętli z badanym obiektem.