Potencjał efektywności energetycznej kołem ratunkowym dla gospodarki

Wobec znacznych już opóźnień w rozpoczęciu budowy nowych źródeł dużej mocy i nieuniknionej rozciągłości czasowej budowy dużej liczby małych źródeł rozproszonych i rozsianych, kluczowa wydaje się szybkość wykorzystania zasobów efektywności energetycznej. Okres wykonania modernizacji proefektywnościowych nie przekracza na ogół 1,5-2 lat, wyliczając czas na wykonanie projektu oraz ogłoszenie i rozstrzygnięcie przetargu na zakup niezbędnych urządzeń. Autor wprowadza pojęcie rozsianych źródeł energii i zwraca uwagę na fakt, że odważne sięgnięcie do zasobów efektywności energetycznej na dużą skalę jest najszybszym i najtańszym sposobem kompensacji ubytku mocy spowodowanego wycofaniem z użytkowania najstarszych bloków węglowych. Wymaga to jednak dodatkowych regulacji/zachęt dla odbiorców końcowych. Do roku 2050, a być może jeszcze dłużej, konieczne będzie eksploatowanie pewnej liczby dużych, wysokosprawnych bloków węglowych i/lub jądrowych. Konieczne jest jak najszybsze uruchomienie procesu ich budowy. Autor wzywa do podejmowania energicznych działań i uważa, że powyższe przedsięwzięcia powinny być uzupełnione energicznymi działaniami kolejnych rządów w celu racjonalizacji limitów emisji CO2, narzuconych przez Komisję Europejską oraz zaniechania forsowania pomysłu wychwytywania CO2 ze spalin i magazynowania go pod ziemią.

---

In the face of considerable delays in beginning the construction of new big power sources and inevitable extension in time needed for building of a big amount of small distributed energy sources it seems that the speed with which the resources of energy effectiveness will be utilized is of key importance. The period of realization of pro-effective modernizations does not usually exceed 1,5-2 years including the time for execution of the project as well as the time needed for the notice of invitation to tender and selection of the winner. The author introduces the notion of distributed energy sources and turns the attention to the fact that the courageous reaching for the resources hidden in energy effectiveness on a big scale is the fastest and cheapest way to compensate the loss of capacity caused by taking out of service of the oldest coal power units but it needs additional regulations/incentives for the end-users. Until the year 2050, and perhaps even longer, it will be necessary to operate a certain amount of big, high-efficiency coal and/or nuclear power units. The author calls on taking up vigorous activities and thinks that the above mentioned projects should be completed by energetic activities of successive governments with the aim to rationalize the CO2 limits imposed by the European Commission and abandonment of the idea of enforcing the CO2 capture and underground storage.