Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Zagadnienie przyczepności w betonie zbrojonym, przegląd stanu wiedzy. Cz.2

Tytuł:
Zagadnienie przyczepności w betonie zbrojonym, przegląd stanu wiedzy. Cz.2
Autorzy:
Hosseini, S. J. A.
Koushfar, K.
Rahman, A. B. A.
Razavi, M.
Data publikacji:
2014
Słowa kluczowe:
beton zbrojony
przyczepność zbrojenia
metoda badań
model analityczny
porównanie
reinforced concrete
reinforcement bond
test method
analytical model
comparison
Język:
polski
angielski
Dostawca treści:
BazTech
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
Praca elementów żelbetowych jako monolitycznych w znacznej mierze zależy od przyczepności pomiędzy zbrojeniem a betonem. Przyczepność w sposób bezpośredni wpływa na stany graniczne użytkowalności konstrukcji, poprzez oddziaływanie na szerokość rozwarcia i rozstaw rys oraz na ugięcie. W przypadku gdy nie zostanie zapewniona odpowiednia długość zakotwienia prętów zbrojeniowych zjawisko to może stanowić główny czynnik wpływający na graniczną nośność elementów żelbetowych. Współcześnie, większość zależności opisujących wytrzymałość wiązania betonu do zbrojenia ma charakter empiryczny i wyznaczone one zostały metodami statystycznymi. W związku z tym są to formuły w znacznym stopniu podatne na badawcze dane wejściowe. Zastosowanie tych zależności w różnych sytuacjach obliczeniowych może generować duże błędy. Niezależnie od stopnia poprawności modelu analitycznego i norm obliczeniowych, przyjęta przez daną normę zależność doświadczalna nie w pełni oddaje rzeczywistość. Dlatego też, konieczne jest ustalenie jednoznacznej zależności dla zachowania konstrukcji w sytuacjach praktycznych. Celem poniższej analizy jest podkreślenie braku szerszych badań nad wzrostem efektywności mechanizmu przyczepności dzięki zapewnieniu odpowiedniego stopnia skrępowania betonu w żelbetowych elementach konstrukcyjnych.
The monolithic behavior of reinforced concrete elements largely depends on bond behavior between reinforcement and concrete. Bonding directly influences structure's serviceability by affecting crack width, crack distribution and deflection. Bonding may also be a significant factor in determining the ultimate capacity of the reinforced concrete elements if the development length is not adequately provided. To date, most of the expressions for bond strength are empirical and based on statistics methodology. Thus, these equations are highly dependent on the test data used. Errors may be great if these equations are directly applied into different situations. Despite the appropriateness of the current analytical models and design standards, the established empirical relationships of the design standards do not recreate practical situations exactly. Therefore, finding a clear correlation with structural performance in practical position is needed. The intention of this study is to highlight the lack of further investigation on increasing the effectiveness of the bond mechanism by providing a certain level of confinement in the structural members.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies