Eye tracking jako metoda stwarzająca nowe możliwości w urbanistycznych badaniach eksperymentalnych

Eye tracking, a więc metoda badania aktywności okulomotorycznej wśród rozlicznych zastosowań stwarza także unikalną możliwość badań w zakresie urbanistyki eksperymentalnej. Dzięki dużej liczbie danych jakie dostarcza ta metoda przybliża ona nie tylko poznanie sposobu patrzenia na budynki i otaczającą je przestrzeń, ale także reakcji emocjonalnych, jakie budzą one w odbiorcy, przyczyniając się do tworzenia tzw. przyjaznego środowiska architektonicznego. Przy założeniu interdyscyplinarnej współpracy i dyskusji specjalistów z dziedzin psychologii, architektury oraz informatyki wydaje się, że współczesna okulografia może stać się narzędziem harmonijnie scalającym działania, w efekcie których zwiększa się zarówno wiedza, dotycząca efektu wpływu przestrzeni architektonicznej na człowieka, jak i takiego jej zaplanowania, aby aktywnie przyczyniała się ona do optymalizacji warunków życia współczesnego człowieka w oparciu o obiektywne dane.

---

Eye tracking, and thus the method of testing oculomotor activity among various applications, also creates a unique opportunity for research in experimental urbanization. Due to the large amount of data provided by this method, it not only shows how to look at buildings and the surrounding space, but also the emotional reactions that they cause in the recipient, contributing to the creation of socalled. a friendly architectural environment. Assuming interdisciplinary cooperation and discussion of specialists in the fields of psychology, architecture and computer science, it seems that contemporary oculography can become a tool harmoniously integrating activities, which in turn increases both knowledge about the effect of architectural space on a human being, and how to plan it, that it actively contributes to the optimization of the living conditions of modern man based on objective data.