Przesłanki wyłączające odpowiedzialność przewoźnika za naruszenie przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym

Celem artykułu jest przybliżenie regulacji ustawy o transporcie drogowym w zakresie przesłanek wyłączających odpowiedzialność przewoźnika za naruszenie jej przepisów oraz przedstawienie sposobu ich interpretacji w judykaturze. Analiza ustawodawstwa oraz orzecznictwa sądów administracyjnych prowadzi do wniosku, że ustawodawca ustanowił domniemanie odpowiedzialności przewoźnika za naruszenie warunków przewozu drogowego. Ciężar dowodu, że zostały spełnione przesłanki do uwolnienia się od tej odpowiedzialności spoczywa na przewoźniku, a restrykcyjna sądowa wykładnia przepisów powoduje, że jest to utrudnione. Z praktyki wynika, że art. 92b ust. 1 i art. 92c ust. 1 ustawy, regulujące przesłanki wyłączające odpowiedzialność przewoźnika, znajdują zastosowanie jedynie w nielicznych przypadkach.

---

The aim of the article is to introduce the regulation of the Road Transport Act of 6 September 2001 in terms of the conditions of carrier’s release from liability for its violation and to provide a method of its interpretation used in public administration and administrative courts. The analysis of legislation and court rulings leads to the conclusion that the legislator established a presumption of carrier’s liability. The burden of proof is placed on the carrier, his liability is also independent of his guilt, so he needs to show that there are circumstances allowing not to impose a fine. Restrictive judicial interpretation of law makes it difficult. Practice has shown that art. 92b (1) and art. 92c (1) of the Act are rarely a legal basis of carrier’s release from liability.