Biopaliwa i biokomponenty po nowemu

Nowelizacja ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych dotyczy nie tylko wszystkich podmiotów realizujących Narodowy Cel Wskaźnikowy, ale również wytwórców biokomponentów oraz zwykłych koncesjonariuszy OPC, których dotkną skutki w postaci krajowej podaży większej ilości paliw z udziałem biokomponentów, w tym również oleju napędowego w okresach zimowych i jesiennych. 1 stycznia 2018 r. weszła w życie większość przepisów najnowszej nowelizacji Ustawy z 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (tj. (t.j. DzU z 2017 r. poz. 285, z późn. zm., dalej: „ustawa BIO”), a więc Ustawy z 24 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych oraz niektórych innych ustaw (DzU z 2017 r. poz. 2290, dalej: „Nowelizacja”). Nowelizacja wprowadza szereg istotnych zmian, w tym implementując do krajowego systemu część postanowień tzw. dyrektywy ILUC (tj. Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady UE 2015/1513 z 9 września 2015 r. zmieniającej dyrektywę 98/70/WE odnoszącą się do jakości benzyny i olejów napędowych oraz zmieniającej dyrektywę 2009/28/WE w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych, Dz. Urz. UE, seria L. z 15 września 2015 r., nr 239, str. 1) oraz dodatkowo ustanawiając szereg mechanizmów mających na celu zwiększenie efektywności kontroli przestrzegania przepisów w zakresie realizacji NCW, tzw. bio-blendingu oraz nowych obowiązków sprawozdawczych.