Modelowanie procesu adsorpcji kwasu rozmarynowego na krzemionce SBA-15 modyfikowanej (3-aminopropylo)trietoksysilanem

Przedstawiono wyniki badań dotyczących oceny właściwości adsorpcyjnych krzemionki SBA-15 modyfikowanej (3-aminopropylo) trietoksysilanem wobec kwasu rozmarynowego. Przeprowadzono interpretację procesu adsorpcji z zastosowaniem modelowych izoterm: Freundlicha, Langmuira, Redlicha i Petersona oraz Dubinina i Astachowa. Parametry izoterm oszacowano stosując metodę regresji liniowej oraz metodę optymalizacji nieliniowej. Wykazano, że modelowe izotermy, których parametry wyznaczono metodą dopasowania nieliniowego lepiej opisują proces adsorpcji kwasu rozmarynowego, aniżeli te wyznaczone metodą regresji liniowej. Zoptymalizowana maksymalna pojemność adsorpcyjna (izoterma Langmuira) modyfikowanej krzemionki SBA-15 wobec kwasu rozmarynowego wyniosła ok. 205,9 mg/g.

---

SiO₂ was modified with H₂N(CH₂)₃Si(OEt)₃ (mass ratio of 1.1:3) and then used to adsorption of rosmarinic acid from i-PrOH solns. (concns. 250–7200 mg/L) at 25°C to det. Adsorption isotherms by using Redlich-Peterson, Dubinin-Astakhov and Langmuir models. The isotherm parameters were estd. from linear regression and nonlinear fitting anal. The equil. adsorption data were best fitted by isotherm models when non-linear regressions were used. Max. adsorption capacity of modified silica calcd. from the Langmuir isotherm reached 205.9 mg/g.

---

Opracowanie ze środków MNiSW w ramach umowy 812/P-DUN/2016 na działalność upowszechniającą naukę (zadania 2017).