Green polymers: the future of green industry

The term “green polymers” has become popular in the recent years in the context of growing environmental awareness and the need for sustainability. The traditional plastics industry relies mainly on raw materials of petrochemical origin. Initially, the focus was mainly on functionality and production cost, with little consideration for environmental impact. As awareness of the environmental problems associated with plastic waste, greenhouse gas emissions and the depletion of non-renewable raw materials grew, the search for greener alternatives began. There was a demand for materials that would be more environmentally friendly at every stage of their life cycle - from production to use to disposal. The 1980s and 1990s saw the first attempts to create plastics from renewable raw materials, such as cornstarch and cellulose. However, these early forms of bioplastics were often expensive and had limited applications.

---

Termin "zielone polimery" stał się popularny w ostatnich latach w kontekście rosnącej świadomości ekologicznej i potrzeby zrównoważonego rozwoju. Tradycyjny przemysł tworzyw sztucznych opiera się głównie na surowcach pochodzenia petrochemicznego. Początkowo, skupiano się głównie na funkcjonalności i koszcie produkcji, z niewielkim uwzględnieniem wpływu na środowisko. W miarę jak rosła świadomość problemów ekologicznych związanych z odpadami plastikowymi, emisją gazów cieplarnianych i wyczerpywaniem się surowców nieodnawialnych, zaczęto poszukiwać bardziej ekologicznych alternatyw. Pojawiło się zapotrzebowanie na materiały, które byłyby bardziej przyjazne dla środowiska na każdym etapie ich cyklu życia - od produkcji, przez użytkowanie, aż po utylizację. W latach 80. i 90. XX w. pojawiły się pierwsze próby stworzenia tworzyw sztucznych z surowców odnawialnych, takich jak skrobia kukurydziana czy celuloza. Te wczesne formy bioplastików były jednak często kosztowne i miały ograniczone zastosowanie.