Team dimension of relational competence in organization – psychological perspective

This article is a part of theoretical model for the research project titled “Relational competence as a determinant of effectiveness and efficiency of inter-organizational relations”. The authors deliberate upon team-level determinants of relational competence of organizations involved in inter-organizational cooperation in the light of classic and modern psychological theories and concepts. The aim of this article is to present authors’ own approach used in research on relational competence of organizations and based on multilevel analysis of influence regulation in teams (individual-,team- and organizational levels) together with motivation and work engagement. We search for correlations between psychological variables and relational competence and relation’s results. We assume that on individual- as well as on team-level preexist some features determining relation’s success, such as: open and effective collaboration, readiness to take responsibility for management, leadership division, autonomous motivation and work engagement.

---

Artykuł jest częścią teoretycznego modelu badawczego w ramach grantu zatytułowanego “Kompetencja relacyjna jako determinanta wydajności i skuteczności relacji międzyorganizacyjnych”. Autorki podejmują rozważania na temat zespołowych uwarunkowań kompetencji relacyjnej organizacji zaangażowanej we współpracę międzyorganizacyjną. Przedstawiają krótki rys klasycznych i współczesnych teorii i koncepcji psychologicznych dotyczących cech zespołów sprzyjających efektywniejszej współpracy w wymiarze międzyorganizacyjnym. Głównym celem artykułu jest prezentacja autorskiego podejścia wykorzystanego w badaniach kompetencji relacyjnej opartego na wielopoziomowej analizie regulacji wpływu w zespołach (poziom jednostki, zespołu, organizacji) przy jednoczesnej kontroli motywacji i zaangażowania w pracę oraz zależności zmiennych psychologicznych z kompetencją relacyjną i wynikami relacji. Zakładamy, że na poziomie jednostek, podobnie jak na poziomie zespołowym muszą zaistnieć właściwości sprzyjające efektywności relacji m.in. otwarta i efektywna współpraca, gotowość do przejęcia odpowiedzialności za kierowanie, współdzielenie się kierowaniem oraz motywacja autonomiczna i zaangażowanie w pracę.