Polska sztuka wojenna w okresie narastania zagrożenia wojennego : 1935-1939

Narastające w drugiej połowie lat 30. XX wieku zagrożenie wojenne spowodowało, że czołowe armie europejskie zaczęły zmieniać narodowe zasady prowadzenia wojny. Takich zmian dokonano również w polskiej sztuce wojennej. Autor przyjmuje, że polska doktryna wojenna w analizowanych latach ewoluowała ku wariantowi wojny długotrwałej, preferowała działania obronne przy coraz bardziej pesymistycznej ocenie własnych możliwości wyjścia zwycięsko z tej konfrontacji. W doktrynie nie sprecyzowano, jaką rolę w przyszłej wojnie będzie odgrywał potencjał wojenno-ekonomiczny państw, a zwłaszcza zaopatrzenie materiałowe wojsk. Działania podejmowane w celu dozbrojenia i zmodernizowania armii były jednak ograniczone z powodu niedoinwestowania, zwłaszcza materiałowego, Wojska Polskiego. Z pewnością nie były to zmiany na miarę narastającego zagrożenia, a co dopiero stawienia czoła agresji dwóch potężnych sąsiadów we wrześniu 1939 roku.

---

A growing in the second half of 1930s threat of war made top European armies change their national war rules of engagement. Such changes were also applied in the Polish art of war. The author assumes that Polish war doctrine in those years evolved around an idea of a long-term war, and preferred defense activities, pessimistically estimating own capabilities to win such confrontation. The doctrine did not specify how significant in the future war would be a war and economic potential of the states, particularly material supply of troops. The undertaken activities to arm and modernize troops were however insufficient due to weak financing in the Polish Army. Surely, these were not the changes adequate to response to a growing threat, not to say to counteract the aggression of two powerful neighbors in September of 1939.