Ekologiczne podstawy racjonalizacji użytkowania ziemi w Polsce

W strukturze rolniczej przestrzeni produkcyjnej występują duże powierzchnie nieefektywnych gruntów ornych, łąk i pastwisk. Wynika to z niedostosowania sposobu użytkowania ziemi do jej ekologicznych właściwości Przyczynami nieefektywności gruntów rolnych są: nadmierne wylesienie i urolniczenie gleb piaskowych o bardzo małej zasobności w składniki pokarmowe i wodę: nieuzasadnione przekształcenie podmokłych ekosystemów darniowych w pola uprawne; orne użytkowanie gleb zagrożonych erozja, osuwiskami i powodziami; bardzo duże rozdrobnienie gospodarstw rolnych i pól uprawnych; W celu zwiększenia ekologicznej i produkcyjnej efektywności i środowiska należy: nasilić zalesienie sucho gruntowych gleb piaskowych VI V klasy bonitacyjnej; zakładać plantacje szybkoschnących drzew i krzewów na nieefektywnych pastwiskach; łąkach i podmokłych gruntach ornych na potrzeby energii odnawialnej; przywracać łąkowe i pastwiskowe użytkowanie okresowo podmokłym gruntom rolnym. Stan rozpoznawania agroekologicznych właściwości gleb w Polsce jest wystarczająco duży do podejmowania działań na trenie każdej gminy. Melioracje wodne to niezmiernie istotny czynnik produkcji biologicznej i funkcjonowania środowiska. Wykonanie melioracji wodnych wynosi 70% potrzeb kraju, ale w niektórych regionach nie osiągnęło 50 %. Duża część wykonanych melioracji wymaga odbudowy lub modernizacji. Począwszy od roku 1990 wykonawstwo robót melioracyjnych i renowacyjnych zmierza do wartości zerowych. Kwasowość gleb użytkowanych rolniczo to jeden z głównych czynników degradacji środowiska w Polsce. Wiele krajów Unii Europejskiej uporało się z tym problemem do połowy XX wieku. W Polsce poza nielicznymi obszarami, wapnowanie gleb zapoczątkowano w drugiej połowie lat sześćdziesiątych i czyniono wzrost do roku 1990. od tej pory systematycznie maleje zużycie wapna nawozowego. Nie ma żadnego krajowego programu w tym zakresie. Okazuje się, że tak istotne zagadnienie ekologiczno-produkcyjne nie istnieje-podobnie jak melioracje wodne –nawet w polityce ekologicznej państwa. Zalesianie i produkcyjne zadrzewianie nieefektywnych gruntów rolnych będzie bardzo istotne dla wydatnej poprawy funkcjonowania środowiska, stworzy liczne miejsca pracy, dostarczy odnawialnego paliwa, nie pomniejszy produkcji żywności lecz zwiększy wydatnie opłacalność. Wyłączenie uprawy polowej nieefektywnych gruntów, wespół z postępem hodowlanym i agrotechnicznym stworzy warunki do przyspieszonego wzrostu plonów roślin polowych, zapewniając z nawiązką bezpieczeństwo żywnościowe kraju na długie lata.