Ad vocem „tektura matrycowa”

Wprowadzenie We wrześniowym numerze „Przeglądu Papierniczego” z br. moja młodsza Koleżanka Marzanna Marcinkowska, kontynuując temat „zapomniane rodzaje tektur”, postanowiła przybliżyć „Tektury celulozowe: żakardowe, matrycowe, walizkowe, słomowe...” [6]. Wcześniej o dawnych odmianach papierów do drukowania, pisania i rysowania pisała także moja przyjaciółka z piaskownicy, nieżyjąca już niestety, prof. Ewa Drzewińska [4]. Przedstawianie charakterystyk dawniej wytwarzanych produktów papierowych uważam za bardzo celowe i pożądane. Pisanie o rzeczach już nieistniejących jest bardzo trudne i należy precyzyjnie weryfikować dane literaturowe. Autorka, omawiając „tekturę matrycową” [6] podała informacje, które przeczytałem po raz pierwszy w życiu – niestety niektóre nieprawdziwe. Korzystając z czasu na koronawirusowej kwarantannie i zasłużonej emeryturze zdecydowałem się podjąć ten temat i podać PT Czytelnikom wiadomości dotyczące popularnych do połowy lat osiemdziesiątych XX w. tektur matrycowych, w ujęciu historycznym. Notabene mały wtręt do tektury biletowej – Moi Profesorowie uczyli mnie, że podstawowym surowcem do produkcji brązowych biletów kolejowych (także brązowych okładek zeszytów, tzw. brulionów) był ścier brązowy (z parowanego drewna sosnowego) – nieprodukowany już na świecie od początku XXI w.