Recykling polipropylenu z akumulatorów kwasowo-ołowiowych

W historii zakładu Kovohute Příbram w Czechach wielkie piece stanowiły podstawowe urządzenia do wytapiania. Początkowo były one wykorzystywane do produkcji surówki ołowiu z lokalnych rud, a w latach 50. XX w. zaczęto używać ich zarówno do przetwórstwa rud, jak i odpadów ołowiowych. Stopniowo coraz więcej ołowiu pozyskiwano z zużytych akumulatorów. W 1972 roku wstrzymano dostawy koncentratów ołowiu oraz srebra do zakładu i odtąd jest on wykorzystywany wyłącznie jako obiekt gospodarki wtórnej. W toku długiego i skomplikowanego procesu technologia była stopniowo przekształcana, co umożliwiło przetwórstwo głównych źródeł surowców – akumulatorów kwasowo-ołowiowych wraz z innymi odpadami ołowiowymi.