Humanizacja i dehumanizacja przestrzeni miejskiej na przykładzie współczesnego Wrocławia

Współczesna przestrzeń miejska jest złożoną formacją elementów organicznych (ludzkich i przyrodniczych), miejskich i architektonicznych form oraz funkcji tworzących zeń jeden spójny system. Procesy humanizacji i dehumanizacji zachodzą w przestrzeni miejskiej jednocześnie, przekształcając ją w pole walki przeciwstawnych elementów: starego i nowego, tradycyjnego i nowoczesnego, piękna i użyteczności, tego, co organiczne i co sztuczne, spontaniczne i zorganizowane, wreszcie ludzkie a mechaniczne. Autorzy starają się zilustrować wspomniane zjawisko na przykładzie Wrocławia, nowoczesnego miasta w południowo-zachodniej Polsce, stawiając pytania o miejsce człowieka i jego potrzeb w technokratycznej, skomercjalizowanej przestrzeni.

---

Contemporary urban space is a multidimensional formation of organic elements (human and nature), still urban and architectural forms and function connected them together in one coherent system. Processes of humanization and dehumanization happen simultaneously in it and transform it in a battlefield for opposite elements: new and old, traditional and modern, useful and beautiful, organic and artificial, spontaneous and organized, finally - human and mechanical. Authors try to illustrate this phenomenon on a case of Wrocław, the metropolitan city in the south-western Poland, asking about human place and its needs in technocratic, commercial space.