Fałszowanie biletów komunikacji miejskiej. Przyczynek do dyskusji

Artykuł przedstawia analizę metod zabezpieczeń biletów komunikacji miejskiej oraz procedur związanych z ujawnianiem fałszerstw. Jak wykazano, do najczęściej występujących metod zabezpieczania biletów należy zaliczyć: zabarwianie papieru, rozety, paski holograficzne, mikrodruk i numery seryjne. Oprócz analizy literatury naukowej, w wykorzystano metodę badania ankietowego – kwestionariusze wysłano do jednostek („zarządów transportu” i przedsiębiorstw) mających siedzibę w 11 największych miastach Polski. Okazuje się, że przypadków fałszowania zarówno biletów, jak i podrabiania dokumentów uprawniających do zniżek jest niewiele, a procedury postępowania po ujawnieniu przypadku oszustwa prezentują się podobnie. Co ciekawe, analiza regulaminów przewozu pasażerów i bagaży wykazała, że nie wszystkie zarządy transportu i przedsiębiorstwa komunikacyjne posiadają definicję „biletu”.

---

The paper presents methods of securing public transport tickets and procedures relating to revealing the falsifications. As it has been shown, the most common methods of securing tickets are: colouring the paper, rosettes, holographic stripes, micro-printing, and serial numbers. Apart from the analysis of scientific literature, questionnaires were sent to the transport authorities in 11 major Polish cities. It turns out that the falsification of tickets as well as of documents that confirm the applicability of discounts are very rare, and the procedures after revealing a fraud are similar. Interestingly, the analysis of regulations on passengers and luggage carriage showed that not all transport authorities and communication enterprises had a definition of „ticket”.