A note on inventory model for ameliorating items with time dependent second order demand rate

Background: This paper is concerned with the development of ameliorating inventory models. The ameliorating inventory is the inventory of goods whose utility increases over the time by ameliorating activation. Material and Methods: This study is performed according to two areas: one is an economic order quantity (EOQ) model for the items whose utility is ameliorating in accordance with Weibull distribution, and the other is a partial selling quantity (PSQ) model developed for selling the surplus inventory accumulated by ameliorating activation with linear demand. The aim of this paper was to develop a mathematical model for inventory type concerned in the paper. Numerical examples were presented show the effect of ameliorating rate on inventory polices. Results and Conclusions: The inventory model for items with Weibull ameliorating is developed. For the case of small ameliorating rate (less than linear demand rate), EOQ model is developed, and for the case where ameliorating rate is greater than linear demand rate, PSQ model is developed.

---

Wstęp: Praca porusza zagadnienie rozwoju modeli zarządzania zapasem dla produktów przetworzonych. Dotyczy ona produktów, których użyteczność wzrasta wraz z upływem czasu poprzez zastosowanie procesów ich obróbki ulepszania. Materiały i metody: W pracy oparto się na dwóch modelach: pierwszy z nich to model ekonomicznej wielkości zamówienia (EOQ) dla towarów, których użyteczność wzrasta zgodnie z dystrybucją Weibulla, natomiast drugi to model częściowej sprzedaży (PSQ) nadwyżek zapas nagromadzonych poprzez aktywności mające poprawę ich użyteczności i charakteryzujące się popytem liniowym. Celem tej pracy było wypracowanie matematycznego modelu dla zarządzania zapasem dla typu towarów omawianych tutaj. Praktyczne działanie modelu przedstawiono na zaprezentowanych przykładach. Wyniki i wnioski: Wypracowano model zarządzania zapasem towarów podlegających wzroście wartości Weibulla. Dla przypadku, gdy wskaźnik poprawy przybierał niską wartość (mniejszą niż wskaźnik popytu liniowego) opracowano model EOQ, natomiast dla przypadku, gdy ten wskaźnik był większy niż wskaźnik popytu liniowego, opracowano model PSQ.