Tytuł pozycji:
Spojrzenie fizyka na hipotezę Riemanna
Między matematyką a fizyką istnieje wiele związków. W pierwszej części Analizy Krzysztofa Maurina [63, str. 25] możemy przeczytać zdanie: „Niektórzy fizycy uważają matematykę za język fizyki”. Wiele działów matematyki powstało z potrzeby sformalizowania i uściślenia rachunków przeprowadzanych przez fizyków (na przykład teoria przestrzeni Hilberta, teoria dystrybucji, geometria różniczkowa). W niniejszym artykule przedstawimy sytuację odwrotną, gdy sławny problem matematyczny uda się być może udowodnić metodami fizyki matematycznej albo obalić doświadczalnie. Chodzi o hipotezę Riemanna, sformułowaną w 1859 roku, w słynnym ośmiostronicowym artykule Riemanna. Znaczenie hipotezy Riemanna wynika stąd, że zapewne kilka tysięcy twierdzeń zaczyna się od słów „załóżmy prawdziwość hipotezy Riemanna, wtedy...”. W pracy zebraliśmy wiele przykładów problemów fizycznych związanych z hipotezą Riemanna. W XIX wieku wszystkie te związki nie były znane, jednak Riemann wierzył, że odpowiedź na pytania matematyczne można uzyskać ze strony fizyki. Podobno Riemann sam przeprowadzał doświadczenia fizyczne, aby sprawdzić swoje twierdzenia.
Opracowanie ze środków MNiSW w ramach umowy 812/P-DUN/2016 na działalność upowszechniającą naukę.