Tytuł pozycji:
Exploring the Drawbacks of Using Artificial Intelligence in Studies on Architecture: NLP and Highly Contextual Postmodern Architectural Discourse
This research investigates the artificial intelligence aided architectural discursive sentiment analysis within the texts of the representants of architectural culture of the sixties and the seventies. The subject of inquiry for this study is to examine the nature and validity of sentiment analysis, using Natural Language Processing tools, on postmodernist architectural discourse. This paper searches to identify the possible drawbacks of using the NLP tool. The results show that the sentiment analysis of postmodernist texts using opinion mining techniques must be interpreted with the utmost caution. Especially in the case of unstraightforward, highly contextualized, and modernist reactive, often ironic or sarcastic, postmodern discourse. Two main reasons for that were found in this study. First, architectural postmodernists use many polarized words which might end in inconclusive results when opinion mining techniques are in use. Second, the postmodernist texts might themselves lack important contextual cues for appropriate classification of sentiment by NLP. Discrepancies and internal contradictions are characteristic for the postmodernist style of writing and artificial intelligence still does not fully decode it.
NLP a silnie kontekstualny postmodernistyczny dyskurs w architekturze. Celem badań była analiza sentymentu wspomagana sztuczną inteligencją w tekstach przedstawicieli kultury architektonicznej lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych. Przedmiotem badań była analiza zasadności użycia narzędzi przetwarzania języka naturalnego w postmodernistycznym dyskursie architektonicznym. W artykule podjęto próbę zidentyfikowania możliwych wad stosowania narzędzia Natural Language Processing. Wyniki pokazują, że analizę sentymentu z wykorzystaniem technik eksploracji opinii należy interpretować z najwyższą ostrożnością w tekstach postmodernistycznych. Zwłaszcza w przypadku nieprostolinijnego, silnie skontekstualizowanego i modernistycznie reaktywnego, często ironicznego lub sarkastycznego dyskursu postmodernistycznego. W niniejszym badaniu znaleziono dwa główne powody takiego stanu rzeczy. Po pierwsze architektoniczni postmoderniści używają wielu spolaryzowanych słów, co może prowadzić do niejednoznacznych wyników, gdy stosowane są techniki eksploracji opinii w oparciu o sztuczną inteligencję. Po drugie w tekstach postmodernistycznych może brakować ważnych wskazówek kontekstowych dla właściwej klasyfikacji nastrojów przez NLP. Rozbieżności i wewnętrzne sprzeczności są charakterystyczne dla postmodernistycznego stylu pisania, a sztuczna inteligencja wciąż nie do końca go rozszyfrowuje.
Artykuł umieszczony w części "Builder Science"
