Anisotropy of Woven Fabric Deformation after Stretching

A garment should receive elongations and deformations of proper magnitude in various directions during its exploitation. It should also return to its previous shape. Elastane yarn extends the deformation possibilities of woven fabrics. The aim of this research was to establish a method for correct evaluation of garment behaviour during its manufacture and wear. An original method was created to evaluate the deformation anisotropy of fabrics under tension. The main idea of the experimental part was to evaluate the deformation of specimens after loading. At each experimental stage after delayed recovery, we measured the decrease in the specimen’s width, the shear angles, the difference in length of the specimen’s edges, the elongation at a fixed load, and the width of the specimen. The weave structure of textile fabrics, the existence of elastane fibre and the direction of the tensile force have an influence on the non-uniformity of the deformation. The anisotropy of tested woven fabrics also depends on the type of yarns and their structure, as well as on the warp and weft yarn orientation with respect to the tensile force. The results of this experiment also showed that the structure of elastane influences the anisotropy of deformation of fabrics. This method can be used not only for stretched but also for other fabrics which have larger anisotropy of tensile properties.

---

Ubiory powinny wykazywać odpowiednie wydłużenia i deformacje w różnych kierunkach podczas ich użytkowania. Powinny one również wracając do poprzedniego stanu po ustaniu czynnika odkształcającego. Przędze elastomerowe zwiększają możliwość deformacji tkanin. Celem przedstawionych badań było opracowanie metody dla określenia prawidłowego zachowania ubioru podczas produkcji i użytkowania. Opracowano oryginalną metodę oceny anizotropii deformacji tkanin podczas naprężania. Głównym celem części eksperymentalnej było określenie deformacji przygotowanych próbek po ich obciążeniu. W każdym eksperymentalnym stadium po odprężeniu w określonym czasie mierzono zmniejszenie szerokości próbki, kąty przesunięcia, różnice w długości krawędzi próbki, wydłużenie przy stałym obciążeniu i szerokość próbki. Stwierdzono, że struktura tkaniny, zawartość włókien elastomerowych i kierunek działania siły naprężającej mają wpływ na nierównomierność deformacji. Anizotropia badanych próbek zależała również od typu przędzy i jej struktury oraz orientacji przędz osnowy i wątku w stosunku do przyłożonej siły rozciągającej. Wyniki przeprowadzonych badań wskazują również, że struktura przędzy elastomerowej wpływała na anizotropię tkanin. Opracowana metoda może być zastosowana nie tylko dla tkanin z udziałem elastomerów ale również innych tkanin, które mogą wykazywać się anizotropia właściwości.