Fotopolimeryzacja monometakrylanu glikolu polietylenowego w cieczach jonowych z kationem imidazoliowym

Zbadano wpływ sześciu cieczy jonowych (IL) z kationem imidazoliowym oraz fosforanu trikrezylu (TCP) jako rozcieńczalnika niejonowego, w stężeniu 50 i 70% mas. na przebieg fotopolimeryzacji monometakrylanu glikolu polietylenowego (PEGMM). Pomimo znacznego rozcieńczenia monomeru powodującego zanik efektu żelu, polimeryzacja w IL przebiegała z wyraźnym wzrostem szybkości, podczas gdy w przypadku polimeryzacji w TCP obserwowano jedynie zanik efektu żelu. Budowa anionu IL wywierała większy wpływ na przebieg fotopolimeryzacji niż długość podstawnika w kationie imidazoliowym. Efektywność przyspieszania polimeryzacji przez IL malała w szeregu: IL zawierające [BF4]- > IL zawierające [ATf]- > IL zawierające [NTf2]- i związana jest z wpływem tych cieczy zarówno na współczynnik szybkości propagacji, jak i terminacji.

---

Six imidazolium ionic liqs. and a non-ionic tricresyl phosphate were used as diluents (50–70% by mass) for photopolymerization of poly(ethylene glycol) monomethacrylate to det. the reaction kinetics. An increase in the polymerization rate in the ionic liqs. was achieved despite a significant diln. of the monomer. In the nonionic diluent, only a redn. of the gel effect was obsd. Structure of the anions showed a stronger effect on the polymerization rate than the length of the imidazole ring substituents. The obsd. differences resulted from a different influence of the particular ionic liqs. on the increase of the propagation rate coeft. and decrease of the termination rate coeft.