Termiczna utylizacja osadów ściekowych metodą pirolityczno-fluidalną typu „K”

Proces suszenia substancji organicznych jest z technologicznego punktu widzenia procesem skomplikowanym z uwagi na własności fizyczne zawartych substancji lepiących powodujących zbrylenie suszonej substancji, co powoduje przedłużenie czasu suszenia i oklejania powierzchni urządzeń suszarniczych, sprzyjające powstawaniu zagrożeń pożarowych i wybuchowych. W związku z powyższym, technologia suszenia, niezależnie od stanu fizycznego suszonej substancji i jej wilgotności, musi zapewnić proces rozdrobnienia, nie zbrylania się i nie tworzenia narostów na powierzchniach elementów suszarni. Warunki powyższe są spełniane w przypadku technologii jaka jest zapewniona w obrotowej komorze o odpowiednio ukształtowanej powierzchni wewnętrznej. Badania przemysłowe procesu suszenia i pirolizy osadów ściekowych muszą obejmować wcześniejsze ustalenie parametrów termodynamicznych ośrodka reakcyjnego i wymiarów geometrycznych komory obrotowej w zależności od stopnia zawilgocenia i zawartości popiołu. Proces spalania produktów termicznego rozkładu osadów odbywać się będzie oddzielnie w różnych przestrzeniach komory fluidalnej, co wyeliminuje oddziaływanie płomienia gazów pirolitycznych na pracę złoża fluidalnego. Temperatura złoża fluidalnego regulowana będzie koncentracją tlenu w gazie fluidyzacyjnym. Regulacja szybkości spalania karbonizatu w złożu zabezpieczy złoże przed aglomeracją popiołu.