Efekt skali w badaniach wytrzymałości okruchowej zwietrzelin

W pracy zebrano i przeanalizowano uwagi na temat efektu skali przy wyznaczaniu wytrzymałości okruchowej skał. Analizę uzupełniono badaniami własnymi. Na przykładzie przeprowadzonych badań nad wytrzymałością okruchową wapieni wykazano, że liczebność próby do oznaczania wytrzymałości okruchowej zwietrzelin ma charakter losowy, a wyniki uzyskiwane z badań o liczebności 25 podlegają już prawom statystycznym i mogą być obrabiane i analizowane metodami statystycznymi (stosownymi programami, np. SAS). Wykazano brak korelacji między wytrzymałością okruchową zwietrzelin skalnych a przyjmowaną objętością okruchów skalnych. Wytrzymałości okruchowe badanych zwietrzelin skalnych o objętości ok. 100E-6 m3 nie zależą zatem od objętości. Rozkład Weibulla nadaje się do aproksymacji histogramu i opisu parametrów statystycznych wytrzymałości okruchowej zwietrzelin.

---

This paper presents and considers remarks concerning the scale effect in the determination of the chip strength of rocks. The analysis is complemented with the results of the author's investigation. The investigation of the chip strength of limestone has shown that the number of samples taken for examination has a random character, and results obtained from an examination of 25 samples are have already been subsected to statistical laws and can be processed and analysed by statistical methods (appropriate programs, i.e. SAS). Lack of correlation is demonstrated between the chip strength of rock eluvia and the adopted volume of rock chips. The chip strengths of the investigated rock eluvia of volume c. 100E-6m3 are not dependent on volume. Weibull’s distribution is suitable for the approximation of the histogram and the description of statistical parameters of the chip strength of eluvia.