On the necessity of symbolic interventions in dissonant monuments

The Charter of Venice stipulates that changes to a monument are only permitted on the basis of functional requirements. Changes to the symbolic function are explicitly excluded. However, this principle leads to conceptual problems with dissonant heritage, as illustrated by a number of recent monument conflicts in Germany concerning buildings of National Socialism as well as anti-Semitic, racist, colonial and militaristic monuments. The planned restoration of the Haus der Kunst München (1933-37) to its original state by Chipperfield Architects in accordance with the monument requirements has led to a controversial debate (since 2017), as has the symbolically unbroken continued use of the repeatedly modernized and renovated building of the 1936 Olympics in Berlin. The insertion of Günther Domenig's Documentation Center (1998-2001) into the Congress Hall of the Nazi Party Rally Grounds in Nuremberg (1935-43) and the conversion of the Arsenal Main Building (1873-1877) into the Dresden Military History Museum by Daniel Libeskind (2001-2011) de facto overruled the premise of monument preservation, but the results were viewed positively by the public. The discussion about the appropriate way to deal with the depiction of Jewish sows in medieval churches is still ongoing. The requirements of monument preservation are at odds with the desire to distance oneself from anti-Semitic artworks. The competition (2023) for the desired redesign of the Bismarck monument in Hamburg (1906) has recently failed due to the conceptual conflict with the rules of monument preservation. In the Anglo-Saxon world, debates similar to those in Germany have broken out in the context of the Black Life Matters movement. The essay argues in favor of granting dissonant heritage opportunities for symbolic interventions and thus deviating from the principles of the Venice Charter.

---

Karta Wenecka stanowi, że zmiany w zabytku są dozwolone wyłącznie na podstawie wymogów funkcjonalnych. Zmiany funkcji symbolicznej są wykluczone. Zasada ta prowadzi jednak do problemów koncepcyjnych z dysonansowym dziedzictwem, co ilustruje szereg niedawnych konfliktów o zabytki w Niemczech dotyczących budynków narodowego socjalizmu, a także antysemickich, rasistowskich, kolonialnych i militarystycznych pomników. Planowane przywrócenie Haus der Kunst München (1933-37) do pierwotnego stanu przez Chipperfield Architects zgodnie z wymogami dotyczącymi zabytków doprowadziło do kontrowersyjnej debaty (od 2017 r.), podobnie jak symbolicznie nieprzerwane dalsze użytkowanie wielokrotnie modernizowanego i odnawianego budynku Olimpiady w Berlinie w 1936 roku. Umieszczenie Centrum Dokumentacji Günthera Domeniga (1998-2001) w Sali Kongresowej na terenie Zlotu Partii Nazistowskiej w Norymberdze (1935-43) oraz przekształcenie Głównego Budynku Arsenału (1873-1877) w Muzeum Historii Wojskowości w Dreźnie przez Daniela Libeskinda (2001-2011) de facto unieważniło założenie ochrony zabytków, ale wyniki zostały pozytywnie ocenione przez opinię publiczną. Dyskusja na temat właściwego sposobu postępowania z przedstawieniami Dyskusja na temat właściwego sposobu postępowania z przedstawieniami żydowskich macior w średniowiecznych kościołach wciąż trwa. Wymogi ochrony zabytków stoją w sprzeczności z chęcią zdystansowania się od antysemickich dzieł sztuki. Konkurs (2023) na przeprojektowanie pomnika Bismarcka w Hamburgu (1906) zakończył się ostatnio niepowodzeniem z powodu konfliktu koncepcyjnego z zasadami ochrony zabytków. W świecie anglosaskim podobne debaty wybuchły w kontekście ruchu Black Life Matters. Esej opowiada się za przyznaniem dysonansowemu dziedzictwu możliwości symbolicznych interwencji, a tym samym za odejściem od zasad Karty Weneckiej.