Doskonalenie procesów obsługowo-naprawczych środków transportu w aspekcie utrzymania ich gotowości technicznej

W artykule przedstawiono koncepcję doskonalenia istniejącego systemu obsługowo-naprawczego środków transportowych z uwzględnieniem wymaganego poziomu utrzymania ich gotowości do wykonywania zadań. Aktualnie stosowany system obsługowo-naprawczy jest zbyt mało efektywny w stosunku do systemu proponowanego. Stosowana wersja obsługowo-naprawcza według resursu technicznego powoduje, że środki transportowe poddawane są procesom obsługowym, w których wymieniane są elementy bez względu na ich stan techniczny. Najczęściej wymieniane są elementy oprócz uszkodzonych i elementy sprawne techniczne. Sytuacja ta powoduje zwiększone zapotrzebowanie na części zamienne i materiały eksploatacyjne oraz przyczynia się do powiększania kosztów całego procesu. Stosowana druga metoda obsługowo-naprawcza według stanu technicznego środków transportowych polega na wymianie elementów, które jeszcze są sprawne, ale istnieje prawdopodobieństwo ich uszkodzenia ze względu na trudne warunki eksploatowania środków transportu. Sytuacja ta podobnie jak w metodzie pierwszej wymaga zwiększonego zapotrzebowania na części zamienne oraz podwyższa koszty procesu obsługowego. Wymienione metody nie uwzględniają jednak potrzeby utrzymywania środków transportu w oczekiwanej gotowości do wykonywania zadań. Przedstawiona w artykule metoda w sposób wyczerpujący uzupełnia tę lukę.

---

The article presents the concept of improving the existing repair and maintenance system of vehicles with regard to required level of readiness to perform assigned task. The proposed system is much more efficient in comparison to the existing one. Currently used system bases on method of “technical resource” and impose the schedule in which inter alia spare parts are replaced regardless of their actual technical condition. Thus, both damaged and efficient parts are obligatory replaced. This situation results in increasing of demand for spare parts and consumables and contributes to increasing the total costs of the process. The second method of repair and maintenance – “according to technical condition” – suggests replacement of the spare parts which are still in good condition, while takes into consideration probability of damage of those working in difficult conditions. The second method case is similar to the first one in that it causes demand for additional spare parts and increases the operating costs of the process. Two above mentioned methods do not take into account the need to maintain expected level of operational readiness to conducting assigned tasks. The new method presented in the article explicitly fulfils that gap.