Gazownictwo a bezpieczeństwo energetyczne Polski

Dywersyfikacja dostaw energii, czy jej nośników do kraju, jest nieodłącznie związana z problemem bezpieczeństwa energetycznego państwa. Stąd też poszczególne kraje, lub ich związki, jak np. Unia Europejska, dążą do zróżnicowania źródeł zakupu nośników energii, włączając w to również własne zasoby surowców energetycznych. Na ogół państwa dla zapewnienia bezpieczeństwa dostaw starają się nie kupować od jednego eksportera więcej niż 30% nośnika energii. W dobrej sytuacji są tu Niemcy, otrzymujące gaz z źródeł własnych, z Morza Północnego, Rosji oraz skroplony gaz z krajów arabskich. Ta wzorcowa wręcz dywersyfikacja, po 20-30% z jednego kierunku, uniezależnia zachodniego sąsiada Polski od różnych zawirowań politycznych i gospodarczych, a co ważniejsze - umożliwia prowadzenie elastycznej, ekonomicznie racjonalnej polityki energetycznej. W innym położeniu znajduje się już Austria, która podobnie jak wszystkie kraje Europy Wschodniej zdana jest póki co na sprowadzanie gazu rosyjskiego.