Irracjonalne życie architektury

Podczas gdy architekci starają się tworzyć nowe formy w swoich projektach, odbiór architektury przez użytkowników pozostaje w dużej mierze zależny od identyfikacji tego, co znane. Esej analizuje sposoby, w jakie znajomość określa formalne upodobania i metafory używane do pośredniczenia i „dostępu” do mniej znanej formy architektonicznej.

---

While architects seek to create new forms for their designs, the reception of architecture by its users remains largely reliant on identifying the familiar. The essay examines the ways in which familiarity establishes formal preferences and the metaphors used to mediate and ‘access’ the less familiar architectural form.