Wizje planistów a oczekiwania użytkowników przestrzeni miejskiej. Konfliktogenność procesu uchwalania planów miejscowych w wybranych obszarach polskich metropolii

Największe polskie miasta stanowią ośrodki o oryginalnej historii powstania i rozwoju. Kolejne etapy tej historii pozostawiały w nich zasób dziedzictwa materialnego, kształtującego tożsamość miejsca oraz jego strukturę morfologiczną [Liszewski 2012, s. 241-242]. Ten zasób coraz wyraźniej w ostatnich latach poddawany jest zmianom i przekształceniom. Stanowią one zarówno efekt sukcesji funkcji miejskich, jak i rosnącej presji inwestycyjnej, która w rezultacie wykształca kolejne warstwy zagospodarowań, czyniąc z miasta swoisty urbanistyczny palimpsest [Kubicki 2010, s. 166]. Wobec rozmaitych koncepcji przekształceń dziedzictwa coraz wyraźniej rysuje się rola władz lokalnych jako zarządzających tymi zmianami. Ich rezultatem powinna być ochrona dziedzictwa, ale też włączanie go w funkcjonowanie miasta, oddalające tym samym zagrożenie negatywnym zjawiskiem muzealizacji historycznych przestrzeni miejskich [Gaczoł 2009, s. 252; Purchla 2000, s. 61]. Jednym ze sposobów wykonywania tego obowiązku jest opracowywanie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, dla których naczelnym celem powinno być zapewnienie ładu przestrzennego, jako nadrzędnego celu polityki przestrzennej kraju [KPZK 2011, s. 161].

---

The great Polish cities are structures of long duration, showing the successive stages of their development. In recent years, this resource is increasingly subjected to transformations. They are both the result of the succession of urban functions and the growing investment pressure. In this conditions, the special role of local authorities and their spatial policy emerges. It is particularly important in the areas possessing valuable resources of urban and architectural heritage. The article provides the analysis of conflicts in the management of areas including such resources.