Tribune Tower w Chicago - lapidarium artefaktów z detalem wawelskiego zamku

Wybudowany w 1925 r. w centrum Chicago 36-piętrowy wieżowiec Tribune Tower słynny jest nie tylko z wyróżniającej się architektury w stylu neogotyckim, ale także z tego względu, że w elewację dolnego poziomu wmurowano 150 detali architektonicznych, kamieni i cegieł z zabytkowych budowli i historycznych miejsc całego świata. Wśród artefaktów znajduje się także detal architektoniczny z zamku królewskiego na Wawelu. Dotychczas był błędnie identyfikowany jako element kolumny. W istocie jest to fragment balasa balustrady z pierwotnego wystroju zamku. Umieszczony został w miejscu honorowym - na marmurowej podstawie, we wnęce z lewej strony drzwi wejściowych do budynku, na wysokości nadproża. Wmurowane w lico ściany wieżowca artefakty na pewno nie są trofeami i emocjonalnymi pamiątkami w rodzaju przedmiotów przywożonych z miejsc podróży. Nie stanowią też ideowej podstawy budynku dziennika, bowiem nie zostały wmurowane w jego posadowienie fundamentowe ani zdeponowane w formie aktu erekcyjnego. Mogą stanowić wyraz więzi z globalnym dziedzictwem kulturowym ludzkości. Część z nich to rodzaj relikwii, jak kamienie z pobojowisk wojennych (Bunker Hill, Alamo, Fort Sumter, Little Bighorn, Perl Harbour, Omaha Beach), miejsc poświęconych (Bazylika św. Piotra, katedry w Paryżu, Rouen, Kolonii, Wiedniu i Trondheim) i świętych (Grota Narodzenia Chrystusa w Betlejem). Wszystkie są wyrazem tożsamości narodowej i pamięci historycznej zwizualizowanej w ekspozycji publicznej. Ale mogą też być przejawem pychy i megalomanii, przeświadczenia, że wieża dziennika „Chicago Tribune” przewyższa pozostałe budowle świata i konsoliduje ich wartości. Rzeczywistych intencji Roberta Rutherforda McCormicka, ideowego twórcy tej koncepcji, nie poznamy chyba nigdy, choć zapewne łącznie scaliły się one w tyglu tego kosmopolitycznego miasta.