An investigation of the potential of dematerialization to reduce the life cycle embodied energy of buildings

One of the basic requirements of the paradigm of sustainable architecture is the use of materials and building systems characterized by low embodied energy. The aim of this paper is to examine the problem of rational design for lower embodied energy of building components and details. To raise the suitable competence of building professionals and stakeholders, the paper recommends some ways of approach to these issues. The reduction in the quantity of applied materials, so called dematerialization, the use of low energy materials for construction, reduced maintenance works, less frequent exchange of components and materials during the building operation, and their higher durability lead to better results in this regard. Some exemplary practical applications of such approach to design of contemporary buildings using the state-of-the art technologies, which strive to be in line with the requirements for sustainability, as well as some other being contradictory to them, have been covered in this paper.

---

Jednym z podstawowych wymogów paradygmatu architektury zrównoważonej jest stosowanie materiałów i technologii budowlanych charakteryzujących się niską ilością energii wbudowanej. W artykule przedstawiono problem racjonalnego projektowania uwzględniającego niską energochłonność części budynków i ich detali na konkretnych przykładach badanych realizacji obiektów budowlanych. Aby podnieść stosowne kompetencje profesjonalistów i innych uczestników procesu budowlanego artykuł proponuje pewne metody podejścia do tych zagadnień oparte na analizie problemu w zakresie trzech kierunków postępowania w celu oceny poprawności rozwiązań w omawianym zakresie. Zmniejszenie ilości stosowanych materiałów, czyli tak zwana dematerializacja, stosowanie w budownictwie nisko energochłonnych materiałów, redukcja ilości zabiegów konserwacyjnych, mniejsza częstotliwość wymiany elementów i materiałów budowlanych w czasie eksploatacji budynków oraz ich wyższa trwałość - to działania, które prowadzą do uzyskania oczekiwanych wyników pod tym względem. W artykule przedstawiono niektóre przykłady odpowiadające takiemu podejściu do projektowania współczesnych obiektów wykorzystujące najnowsze technologie budowlane zgodne z wymogami budownictwa zrównoważonego. Wskazano także kilka niewłaściwych sposobów rozwiązań technologicznych przynoszących efekty przeciwne paradygmatowi dematerializacji. Zagadnienie zostało ujęte w ramy trzech rozdziałów traktujących osobno każdy z trzech rozważanych aspektów kwestii redukcji energochłonności poprzez stosowanie zasady dematerializacji przy pomocy wyżej wymienionych metod. Jak wskazały przedstawione przykłady realizacji z kilku miejsc w Europie, takie działania przyczyniają się nie tylko do uzyskania pozytywnych efektów energetycznych ale również do podniesienia walorów technicznych i estetycznych budynków promując współczesne właściwe podejście do zagadnień budowlanych. Jednocześnie wspomniane negatywne przykłady wykazały nie tylko wzrost nakładów energetycznych i materiałowych ale także w rezultacie ujawnienie niekorzystnych cech estetycznych. Jak wynika z przedstawionych przykładów, pozytywne oraz błędne rozwiązania można spotkać w różnych miejscach Europy, niezależnie od jakości miejscowej kultury budowlanej. Jako główne powody negatywnych rozwiązań należy uznać jak się wydaje, brak odpowiedniej wiedzy wśród projektantów i wykonawców obiektów oraz brak prób wielostronnej analizy parametrów technicznych i energetycznych proponowanych technologii budowlanych w ramach holistycznego traktowania podejmowanych przedsięwzięć projektowych.